Παρακολουθώ τις τελευταίες ημέρες προβληματισμένη, μικρές ομάδες νέων να προσπαθούν ή ακόμη και να επιβάλλουν τη θέλησή τους σε ολόκληρη τη μαθητική κοινότητα που επιθυμεί τη μάθηση και στοχεύει στην πνευματική ανέλιξη.
Μέσα στους δύο δύσκολους χρόνους της πανδημίας οι μαθητές μας με Ιώβεια υπομονή εκπαιδεύθηκαν στην απομόνωση και την εξ αποστάσεως μάθηση. Είναι λυπηρό λοιπόν τώρα που τους δίνεται η δυνατότητα να βιώσουν απεριόριστη δια ζώσης μάθηση, να την στερούνται από διάφορες απερίσκεπτες μεμονωμένες ενέργειες.
Ενέργειες που δεν αρμόζουν σε μια πολιτισμένη κοινωνία καθώς συνοδεύονται κι από καταστροφές σε σχολικούς χώρους.
Πίσω από ένα αίτημα, γίνονται δέκα καταστροφές….
Σύσσωμη η εκπαιδευτική κοινότητα πασχίζει να παράσχει γνώσεις, ψυχική στήριξη στους μαθητές αλλά και την καλύτερη δυνατή διαβίωση μέσα στους σχολικούς χώρους. Με την άοκνη προσπάθεια των διευθυντών και των λοιπών εκπαιδευτικών των σχολικών μονάδων και με αρωγό την δημοτική αρχή, τα σχολεία της πόλης μας είναι καθ’ όλα επάξια φυτώρια πνευματικής καλλιέργειας και υλικοτεχνικής υποδομής.
Ο διάλογος είναι το πρώτο μέλημα όλων των εκπαιδευτικών και ανά πάσα στιγμή αφουγκράζονται με υπομονή τα προβλήματα και τις δυσκολίες των εκπαιδευομένων. Επομένως, καλό θα ήταν οι μαθητές να συζητούν και να μοιράζονται όσα τους προβληματίζουν με τους καθηγητές τους, πριν προβούν σε οποιαδήποτε αυθόρμητη και παρορμητική ενέργεια.
Είναι αδήριτη ανάγκη τέλος οι γονείς να συνεχίσουν να συμβουλεύουν τα παιδιά τους και να τα παροτρύνουν στην αγαθή και ολοκληρωμένη μάθηση που έχει σαν πηγή τις ηθικές αξίες, τα δικαιώματα όλων στην γνώση και πάνω απ’ όλα να υποδεικνύουν στους νέους ότι η ελευθερία του ατόμου δεν πρέπει να γίνεται «ελευθεριότητα».
Η ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ
ΔΗΜΗΤΡΑ ΤΣΙΑΚΑ
