ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ
ΛΑΜΙΑ 30-1-2024
Αγαπητές μαθήτριες, αγαπητοί μαθητές,
Αγαπητές συναδέλφισσες, αγαπητοί συνάδελφοι, εκπαιδευτικοί,
σήμερα γιορτάζουμε τρεις Υπέρλαμπρους Φωστήρες, που φώτισαν τον κόσμο με τις διδαχές τους, τρεις Αγίους που ταπεινά εμπιστεύθηκαν την ζωή τους στην Αγάπη και το Έλεος του Θεού, που άπλωσαν τα χέρια τους στο φως, στη σωτηρία και έζησαν έτσι ζωή αληθινή, ζωή γνήσια, ζωή χαράς. Έζησαν τον Χριστό, διότι για τον ταπεινό χριστιανό, ο Χριστός είναι η χαρά, η ευτυχία, η γαλήνη, η σωτηρία, είναι το φως του.
Βασίλειος, Γρηγόριος, Ιωάννης, τρεις άνθρωποι Άγιοι, Πρότυπα, Πυξίδες, Φάροι ολόφωτοι που έζησαν το Φως, έγιναν Φως και μας οδηγούν με ασφάλεια στο Φως. Στη διαφωνία για το ποιος από τους Τρεις Ιεράρχες είναι ο πιο σπουδαίος και σημαντικός και άρα θα έπρεπε γι’ αυτό, να τιμάται περισσότερο από τους άλλους δύο, έδωσε «σολομώντεια λύση», ο Μητροπολίτης Eυχαίτων του Πόντου Ιωάννης ο Mαυρόπoυς. Έτσι, με απόφαση του αυτοκράτορα Αλέξιου Κομνηνού, το 1100 μ.Χ., καθιερώθηκε ως ημέρα κοινής τους εορτής η 30η Ιανουαρίου. Το 1842 το Πανεπιστήμιο Αθηνών, καθιέρωσε και επίσημα, με απόφαση της Συγκλήτου του, τη γιoρτή των Τριών Ιεραρχών, ως γιορτή της Παιδείας, των Γραμμάτων και των Τεχνών.
Οι Τρεις Πατέρες της Εκκλησίας μας δεν ήταν θεωρητικοί καθηγητές των λόγων, αντίθετα, ότι έλεγαν το έκαναν πράξη, δίνοντας οι ίδιοι το ζωντανό παράδειγμα. Ζούσαν την πίστη και την αγάπη κι έτσι την παρείχαν άφθονη στους πλησίον τους. Για την αγάπη του Θεού και των ανθρώπων, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, γίνεται πρότυπο αγωνιστικότητας και τιμιότητας, ρήτορας αξεπέραστος. Εκποιεί αντικείμενα του επισκοπικού του θρόνου και καταργεί τα επίσημα γεύματα για να υποστηρίξει την φτωχολογιά. Για τον Ιωάννη η Εκκλησία είναι εργαστήριο αγιότητας και όχι χρυσοχοείο και αργυροκοπείο. Στις μέρες του η εκκλησία της Κωνσταντινούπολης τρέφει 7000 φτωχούς. Ο Γρηγόριος, πρότυπο Θεολόγου και βαθυστόχαστου ποιητή, με την πνευματικότητά του, μεταστρέφει μέσα σε δύο, μόλις, χρόνια την Κωνσταντινούπολη, από αιρετική – αρειανόφιλη που είχε γίνει, σε Ορθόδοξη. Εγκαταλείπει με ηρεμία και πραότητα τον επισκοπικό θρόνο της Κωνσταντινούπολης για να μην γίνει αιτία διάσπασης των πιστών. Ο Bασίλειος, τέλος, αξεπέραστος κοινωνικός εργάτης, διακρίνεται για τον αλτρουισμό του, χτίζοντας την πρωτοποριακή, για την εποχή του, «Βασιλειάδα», η οποία ήταν ένα συγκρότημα ευαγών ιδρυμάτων, παγκόσμια μοναδικό στο είδος του, τότε, που περιλάμβανε νοσοκομείο, λεπροκομείο, ορφανοτροφείο, γηροκομείο, φτωχοκομείο και ξενοδοχείο.
Αλλά πέρα από πρότυπα ποιμεναρχών και κοινωνικών εργατών οι Τρεις Ιεράρχες είναι και κορυφαία πνευματικά αναστήματα, που χάρις την τεράστια πανεπιστημιακή τους μόρφωση κατόρθωσαν να ενώσουν σ’ έναν αρμονικό συνδυασμό την Ελληνική Φιλοσοφία και Παιδεία, με τη γνήσια διδασκαλία και βίωση των Ορθόδοξων Χριστιανικών αληθειών. Με την ενδελεχή σπουδή και μελέτη τους στα ελληνικά γράμματα έδωσαν νόημα στον αρχαίο κλασικό κόσμο, διασώζοντας αξίες με πανανθρώπινο χαρακτήρα. Με τον συγκερασμό αυτό δημιουργούν το ελληνοχριστιανικό ιδεώδες του Βυζαντινού- Ελληνορθόδοξου πολιτισμού ,για να μας διδάξουν έτσι, πως Πίστη και Παιδεία, πάνε μαζί.
Αγαπητοί μαθητές, αγαπητές μαθήτριες,
Αγαπητοί συνάδελφοι, αγαπητές συναδέλφισσες, εκπαιδευτικοί
οι Τρεις Ιεράρχες γίνονται τα φωτοφόρα πρότυπα ενάντια στον μηδενισμό, στον εγωισμό, στην άρνηση, στην ισοπέδωση των πάντων και στην ιδέα, ότι δεν αξίζει να ενδιαφερθεί κανείς για τίποτα. Γίνονται τα φωτοφόρα πρότυπα στην αληθινή πίστη και του ορθόδοξου τρόπου ζωής σε έναν Θεό αγάπης, Θεό αληθινό, Θεό ζωντανό. Στις δύσκολες ατραπούς της ζωής μας η καρδιά όλων μας, κυρίως δε η καρδιά των νέων μας, ας φωτισθεί, ας εμπνευσθεί, ας παραδειγματιστεί, ακόμη καλύτερα ας γίνει ένα με την καρδιά των αγίων μας, την καρδιά των πνευματικών μας Πατέρων, Βασιλείου του Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου.
Χρόνια Πολλά σε όλες και σε όλους
Ο Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Φθιώτιδας
Κωνσταντίνος Σπαλιώρας
Δρ Θεολογίας
